De Quickstep komt voort uit de Foxtrot en is in zijn ontwikkeling sterk beïnvloed door de Charleston.
Rond 1924 werd de Foxtrot soms gespeeld met vijftig maten per minuut. Men sprak in die tijd dan ook over een "Quick-time-Foxtrot".
In dit tempo liet men de driepas achterwege en verving deze door een eenvoudig ritmisch gaande pas. In feite was dit de geboorte van de Quickstep.
In tegenstelling tot de Slow Foxtrot wordt de Quickstep pittig en overmoedig gedanst.
Rond 1900 kwam de dans vanuit Noor-Amerika naar Europa en heeft zich zeer snel verspreid.
De voorlopers van de Quickstep waren de Cakewalk, Ragtime, One Step, en de Two Step. Met de Quickstep, ook wel omschreven als Foxtrot, werd ook de moderne dansmuziek ontwikkeld.
Componisten hebben op basis van de Foxtrot talrijke ritmische combinaties ontwikkeld, zoals de Polka-Fox, de Rumba-Fox en de Rheinlander-Fox.
Maar de Charleston-rage onderbrak het groeiproces. De oorspronkelijke Charleston, die werd uitgevoerd op de plaatst met kicks, werd door de Engelsen omgevormd tot een voorgaande dans zonder kicks.
Deze laatste Charleston, vermengd met een snelle Foxtrot, verdrong de One Step onder de naam Quickstep Foxtrot and Charleston.
Toen de bij de Charleston behorende kniebewegingen verdwenen, kreeg deze dans eind jaren twintig de naam Quickstep.
Richting het einde van de 20ste eeuw is de Quickstep op hoog niveau steeds sneller geworden.
Tegenwoordig wordt veel gebruikgemaakt van hopjes, rennen, veel momentum en snel en veel draaien.
Dit is vooral mogelijk gemaakt door het gebruik van tussenmaten. Op lager niveau is dit allemaal in veel mindere mate aanwezig.
Dit maakt de dans erg geschikt voor beginners en op de meeste dansscholen wordt deze dans dan ook als één van de eerste dansen geleerd.
Muziek
De muziek waarop de Quickstep wordt gedanst is levendig en heeft standaard tussen de 50 en 52 maten per minuut.
Typische nummers voor een Quickstep zijn onder andere:
• Diana Ross & The Supremes - You Can't Hurry Love
