De dans stamt af van de Jitterbug, die in de jaren 30 van de vorige eeuw in Amerika erg populair was.
Deze dans werd gedanst op de Swing/muziek en was een erg vrije dans, waarin net als in de muziek, veel geïmproviseerd kon worden.
De dans wordt krachtig gedanst en er wordt, als men hem vergelijkt met de overige Latijns/Amerikaanse dansen, veel in gesprongen, waarin de maat van de muziek nauwgezet wordt gevolgd.
Kenmerkend aan de Jitterbug is ook de `Rock-terug`, een balanceer stapje achterwaarts en terug.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog was de Amerikaanse Jazz stijl taboe in Europa en zo ook het Swing-dansen.
Amerikaanse soldaten brachten met de bevrijding, echter ook weer de Jitterbug mee naar Europa, die vaak "Bebop" genoemd werd, naar de muziekstijl.
Een andere variant van Swing -- de Boogiewoogie -- ontwikkelde zich intussen en kwam na de oorlog ook mee naar Europa.
De oorspronkelijke benaming "Jitterbug" werd door de Engelsen veranderd in "Jive", maar in de volksmond werd ook vaak de term "Boogie" gebruikt.
Jarenlang is men bezig geweest om de dans vast te leggen en as rond 1970 werd de "Jive" een competitiedans en aanvankelijk dan nog uitsluitend voor professionals.
De meeste figuren worden gedanst op basis van 6 tellen, dus anderhalve maat. Sommige zoals de link-and-wip worden op 8 tellen gedanst.
De houding is losser in vergelijking met andere latin-dansen zoals chachacha, rumba of paso doble.
Muziek
De jive wordt gedanst op een tempo van 42/44 maten per minuut.
